کاش شاعر دل نرمی میداشت
تا در آن نهال بخشش میکاشت
یا در آن بذر محبت میکاشت
کاش دیوان دلش آبی بود
تا در آن مهرو وفا جاری بود
کاش بخشش زخدا می آموخت
تا نه باقهر ، دلی را می سوخت
شعرهایش به لطافت چون گل
عملی میشد و در روح و دلش جاری بود
کاش آتش نمی انداخت بجانم ، شاعر
اندکی دغدغه و کار وی ، انسانی بود
کاش کینه به دلش راه نداشت
تا درون دل او مأمن (عرفانی) بود .
پاریس - may 8 - 2014 -
هیجدهم اردیبهشت 93 -هتل NANTERRE
6377 بازدید
1 بازدید امروز
3 بازدید دیروز
14 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian